Jedyne lekarstwo dla znużonych życiem w gromadzie: życie w wielkim mieście. To jedyna pustynia, jaka jest dziś dostępna.

W pewnym momencie człowiek jest tak przyzwyczajony do samotności, że boi się zakochać.

Czasami każdy człowiek potrzebuje trochę samotności, aby umiał docenić to co ma i zapomniał o tym, czego mu najbardziej brakuje

Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i serce olśnione czułością

Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa