Nieszczęścia własne nie uprawniają nas do unieszczęśliwiania innych.

... kiedy człowiek nisko upada, niektórzy nie mogą się oprzeć pokusie, by wdeptać go w ziemię i przydusić butem zamiast pomóc mu się podnieść. To podłe, lecz taka w dużej mierze jest ludzka natura...

Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Nie lubię. Nie lubię jak ktoś kłamie, jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to ,by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo

Nawet własny ból nie jest tak ciężki, jak ból z kimś współodczuwany, ból za kogoś, dla kogoś, zwielokrotniony przez wyobraźnię